Blog

Określ swój poziom – jak to zrobić Przeczytaj tekst A1, A2, B1, B2 … Mistrzowska klasa, z którego dowiesz się, czym jest Europejski System Opisu Kształcenia Językowego (CEFR) i jak ocenić poziom własnej biegłości językowej. Ponieważ tabela samooceny i ogólna skala są narzędziami subiektywnymi (odnoszą się do naszych opinii, które wcale nie muszą pokrywać się z

Biorę do ręki kolejny numer magazynu English Matters. Nauczaniem języka angielskiego zajmuję się od tylu lat, że przecież powinnam już to wszystko wiedzieć ! Otóż nie. Ten dwumiesięcznik utwierdza mnie w przekonaniu, że – zgodnie z duchem promowanego na naszym Blogu podejścia life-long learning – zawsze warto się uczyć. A jeżeli można to robić w

Język obcy to jeden z nielicznych przedmiotów, którego trudno nauczyć się na jutrzejszy egzamin. Nie jest on sumą wyuczonych słówek  i gramatycznych reguł, choć na pierwszy rzut oka tak się może wydawać. Inaczej uczy się go dziecko, inaczej dorosły. Język to suma doświadczeń. Nic dziwnego więc, że nie sposób nauczyć się go na jutro, bo

Kto pamięta jeszcze Bolka i Lolka, Zwierzyniec, Teleranek czy Smoka Telesfora? Mniej zaawansowanym medialnie czytelnikom wyjaśniamy, że była to kiedyś żelazna ramówka polskiej telewizji. Żelazna, bo niewzruszona trwała przez lata. Wiosna, lato, jesień, zima … ciągle te same programy, wśród których – sama nie wiem, dlaczego – szczególnym upodobaniem darzyłam pana Adama Słodowego i jego

Napisaliśmy już wiele o motywacji, z praktycznego i teoretycznego punktu widzenia. W każdym z tekstów zajmowaliśmy się motywacją do nauki osób dorosłych, co może stwarzać fałszywe wrażenie, iż o motywacji można mówić tam, gdzie nie występuje zewnętrzny przymus, z jakim mamy do czynienia np. w szkole. Nic bardziej błędnego. To właśnie w szkole, gdzie oprócz samej nauki

… Exempla trahunt. Przykłady pociągają, szczególnie gdy trafny przykład zastosujemy w szczęśliwym kontekście. Dzisiaj kontekst nie będzie zbyt udany, ale zapewne mocny i powszechnie znany, co – mam nadzieję – pomoże zrozumieć nie tylko tytułowy III Conditional, lecz także ogólną zasadę, która nim rządzi. Co więcej, zasada ta odnosi się także do zdań z wish,

Jak wiadomo, o gustach się nie dyskutuje. Mimo że drażni mnie telewizyjna reklama Snickersów, muszę przyznać, że ma świetną puentę, która ratuje ten dość mało wyrafinowany spot. Właśnie, zjedz Snickersa … bo kiedy jesteś głodny, nie jesteś sobą. A kiedy nie jesteś sobą, nic ci nie idzie, nawet nauka, zwłaszcza języka obcego. W tym ostatnim

We współczesnym, omotanym siecią Internetu świecie trudno jest się nudzić. Atrakcyjność wirtualnej oferty jest nie do odparcia. Tak wiele możemy dzięki niej zrobić i osiągnąć praktycznie nie wychodząc z domu. I w dużej mierze jest to prawda. Odrobina samozaparcia, dobrej woli, motywacji i w zasadzie … nie ma problemu. A jednak zjawisko zniechęcenia dopada nas

“W dzieciństwie odrabiał ze mną lekcje, wieczorami czytał mi książki i tuż przed snem przez 15 minut przepytywał z angielskiego. Dzień w dzień! Uczył mnie też precyzyjnego pisania i mówienia. Prosił, żebym napisała dziesięć zdań na temat serwetki czy innego przedmiotu, ale tak, żeby każde zdanie mówiło coś konkretnego o tej rzeczy. Lubił, gdy to,

Szanowni Państwo, cóż to była za piosenka … … kultowa po prostu, lecz nawet Wojciech Młynarski nie przewidział absurdu, jaki potrafi zafundować … samo życie. Nie w Polsce tym razem, lecz w Wielkiej Brytanii. Kiedy wiele lat temu rozpoczęto na Wyspach prywatyzację kolei, a ruch pociągów zaczęły kontrolować różne prywatne przedsiębiorstwa, pasażerowie poddani zostali próbie

Młody mężczyzna dzwoni do agencji reklamowej, która właśnie ogłosiła nabór do pracy w charakterze prezentera mody: – Znalazłem państwa ogłoszenie w prasie i chciałbym zgłosić się na casting. – Dobrze, ale zanim umówię pana na spotkanie, czy mógłby pan powiedzieć coś bliżej o sobie, opisać warunki … – Myślę, że spełniam kryteria podane w ogłoszeniu…

Za swoje najciekawsze doświadczenie językowe uważam czas jaki dane mi było spędzić w Szwajcarii, gdzie każdy obywatel wręcz „z definicji” włada swobodnie kilkoma językami. Pierwszy to język własnego kantonu, drugi to francuski lub niemiecki lub włoski. Do tego obowiązkowo angielski. Na tym zresztą nie koniec, bo mieszkańcy kantonów niemieckojęzycznych muszą się jeszcze zmierzyć z rozmaitymi

Pamiętam taką instalację w Centrum Sztuki Współczesnej w Zamku Ujazdowskim: w pustym pokoju o białych ścianach stał na statywie mikrofon, do którego można było sobie pogadać. Wypowiedziane słowa bynajmniej nie cichły tylko odbijały się od ścian echem, nakładając się na siebie, aż w końcu powstawała z tego trudna do zniesienia kakofonia. W przyrodzie nic nie

Trzeba wielu przymiotników (pozytywnych) by opowiedzieć o wystawie stałej otwartej w tych dniach w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Teraz ich nie wymienię, zmęczona jeszcze długą wędrówką po tej ciekawej, oryginalnej ekspozycji. Ilość bodźców jest tak duża, że trudno to wszystko od razu przyswoić. Zwłaszcza, że w jeden wieczór wysłuchałam – zobaczyłam – dotknęłam tysiąca

O dawna już twierdzę, że uczniowie  nigdy nie nauczą się na zajęciach językowych tyle, co prowadzący je lektor 🙂 . W tym przewrotnym przekonaniu utwierdziłam się niedawno, słuchając na zajęciach z języka angielskiego ciekawego skądinąd wywodu na temat – jak mi się przez cały czas wydawało – hipoteki rzecznej. Nigdy wcześniej o czymś takim nie

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, że gdyby istniał jeden międzynarodowy język to byłoby nam łatwiej komunikować się? Oczywiście, wszyscy odpowiedzą, że takim językiem jest język angielski, którym posługuje się każdy młody Europejczyk, wszyscy uczą się go w szkole. Tak, to prawda,  bez problemu dogadamy się po angielsku na każdym lotnisku, w większości hoteli (tych

Po pierwsze, motywacja! Mam ją zawsze na myśli, kiedy przygotowuję się do zajęć, które – wiem – są trudne, niewdzięczne, nielubiane przez studentów i mnie samą. Z pewnością każdy nauczyciel ma swoją prywatną listę takich zagadnień. W moim przypadku jest to pisanie. Powinnam raczej powiedzieć „w przypadku moich studentów”, bo przecież ja sama pisać lubię.

Na temat motywacji napisano już bardzo wiele, przeanalizowano jej rodzaje, źródła i poziomy. Nic dziwnego, bo w ogromnej mierze odpowiada ona za powodzenie wszystkich naszych działań, zarówno tych codziennych, wręcz rutynowych, jak i wielkich projektów, wymagających twórczego zaangażowania. Nie inaczej jest z nauką obcego. Potrzebuje ona motywacji jak mało które przedsięwzięcie. A jednocześnie nic nie

„Minkowski | Saga” to film, który „chodził” za mną już od roku, kiedy usłyszałam o nim od jego autora i reżysera Rafaela Lewandowskiego. Lewandowski, wychowany i wykształcony we Francji, postanowił wrócić do Polski i zamieszkać w Warszawie, skąd pochodzi jego ojciec. Uznał, że jako filmowiec znajdzie tu ciekawsze i bliższe mu źródła inspiracji. Zafascynowany miastem

Muszę od razu powiedzieć, że bardzo nie lubię słowa „lekcja”. Pod żadnym względem. Nie lubię jego wyglądu, brzmienia ani znaczenia. Graficznie brak mu proporcji i równowagi; słowo chwieje się po ciężarem wysokiego „l”, „k” i zawiniętego do dołu „j” (nie bez powodu zwanego niegdyś „jotą ogoniastą” 🙂  ). Natomiast znaczenie tego słowa odbieram przez pryzmat

Wielkie kariery udają się tylko nielicznym. W mojej szkole na przykład wielu dobrze się zapowiadało, jednak z klasowego dziennika na listy Forbesa trafiło tylko kilka nazwisk 🙂 . Tak to już jest i często zupełnie nie wiadomo, co o tym decyduje. Podobnie ze słowami. Są ich tysiące, a tylko niewielu udaje się dostać na pierwsze

Sycylijskie reminiscencje Piotra sprawiły, że znowu zapragnęłam wybrać się w podróż. Niekoniecznie nawet na piękną wyspę, choć ta od zawsze należy do moich „numer 1”. Chcę po prostu pojechać do wybranego miejsca, by odpocząć po zimie, nabrać nowej energii, zainspirować się czymś, wrócić znów trochę innym człowiekiem. Zwłaszcza że dzisiaj taka podróż to luksus. Nie

Uczymy się języków obcych, poznajemy nowe słowa i wyrażenia, jesteśmy już na poziomie B2 i… czas na egzamin. Nie, nie ten pisemny; myślę o egzaminie własnym, bardzo przyjemnym, czyli o podróży do innego kraju. Tu nie tylko sprawdzimy (lub nie) naszą znajomość języka, ale przede wszystkim poczujemy się swobodniej. Właśnie wróciłem z Sycylii, gdzie pojechałem zainspirowany opowiadaniami

W Wielki Piątek, 18 kwietnia 2014 r., jak co roku od wieków, ulicami Palermo przechodzi wiele procesji wielkopostnych – Processione – przygotowujących do La Santa Pasqua. Poprzedzają je orkiestry dęte grające muzykę żałobną. W procesji uczestniczą tylko świeccy, którzy niosą ogromne i bardzo ciężkie figury Matki Boskiej Bolesnej i ciała zmarłego Chrystusa. Według mojej znajomej

Wielu z nas pamięta swoją pierwszą klasę. Niektórzy potrafią nawet wyrecytować nazwiska z wyczytywanej na każdej lekcji listy obecności. Początek szkolnej edukacji to wydarzenie, które zapada nam na długo w pamięć. Nasza „1A”. Mistrzowska klasa. W kształceniu językowym porządek ten ulega odwróceniu. Zaczynamy – nierzadko jako bardzo duże już dzieci – od klasy A1, pnąc

Traduttore traditore mówi znane włoskie powiedzenie. Tłumacz to zdrajca, bo przekład nigdy nie jest wierny i nie oddaje w pełni tekstu oryginału. Inna ludowa mądrość powiada, że tłumacz powinien być jak szklana tafla, która niewątpliwie stoi między tekstem oryginału a jego przekładem, ale – będąc niewidoczna – nie narzuca się czytelnikowi, który istnienia (dobrego) tłumacza

… w błędzie. Do tak przewrotnego wniosku skłonił mnie niedawny wpis Salvatore, który opisuje pułapki, jakie w języku włoskim zastawiają na nas tak zwani „fałszywi przyjaciele”. Te niewinne na pozór słówka potrafią  wyprowadzić nas na prawdziwe językowe manowce. Angielski nie pozostaje tu ani na krok w tyle. Szykuje nam wiele tego rodzaju niespodzianek, począwszy od

Każdy z nas pamięta pierwszą lekcję na kursie języka obcego. Nikt nikogo nie zna, obserwujemy się nawzajem, zastanawiamy się, jak to będzie przez ten semestr. A potem spotykamy się 1 – 2 razy w tygodniu i spędzamy ze sobą 90 min. Mimo że na lekcjach rozmawiamy w języku obcym, coraz bardziej poznajemy się nawzajem: ćwicząc

Sześć tygodni siedziałam na ławce ze studentami w Stellenbosch University, w Afryce Południowej. Kurs miał być również dla lektorów i gości akademickich, nie tylko dla „international students“. Ale coś, byłam mimo wszystko jedyną osobą po trzydziestce w kręgu studentów w wieku moich dzieci i naszych studentów w Centrum nauczania języków obcych przy Uniwersytecie Zurychskim (http://www.sprachenzentrum.uzh.ch/).